een zinderend subtiel eigenzinnig eenvoudig vreedzaam
warm krachtig rijk creatief vreugdevol inspirerend
en ... (door uzelf aan/in te vullen)
tweeduizendvijftien
donkere dagen voor kerst
waar is het
waar gaat het naartoe
wie weet
of wij daar ook samen komen
zwarte piet
wie ziet ze niet
met z'n tweetjes
daar ligt ie
het blad
verdwaald
in de zomer
schaduw
spel
ssst
je kunt ze niet zien
maar ze lopen
daar
over de brug
elf
herfst
op zoek
waar zijn ze
de kabouters
hun huisjes
staan klaar
daar zijn we weer...
winter viool
zangerig tot ver in het nieuwe jaar
maar wie staat er nu op scherp
elke week is er één
waarin de wereld door draait
gelukkig
de robotisering brengt hier geen verandering
het is tijd voor een nieuwe wandeling
een wandeling met mijn hond
het had zo mooi kunnen zijn
wat stonden ze mooi
ze staan er niet meer
ze kleuren alleen nog het plaatje
'we reizen naar onszelf
als we naar een plek gaan...
... waar we zijn geweest,
hoe kort ook.'
'en sommige dingen in ons kunnen we
alleen terugvinden door terug te gaan.'
'we blijven daar,
ook al gaan we er weg.'
'we laten iets van onszelf achter
als we ergens weggaan.'
jaaa
ze hebben me alleen achter gelaten
geen probleem
er is genoeg te zien
echt hoor
ik heb overal gekeken
gezocht
en niet gevonden
ze zijn er niet
geen mens te zien
heee hallo
wie ben jij
ja
jij daar
jij
waarom groter
voorop
en zwart
een kraan
geeft
schaduw
in de zon
je bent me er eentje
eendje
mooi
in al zijn eenvoud
ipomea
het zicht van boven
een duik naar beneden
bijzondere vijver
naast het centre pompidou
speciaal voor joe
de stoelen leeg
het gras onberoerd
geen finale voor oranje
hoe is het mogelijk
om in week zevenentwintig
te komen met een kantoorachtig
stoelstilleven zonder blijk
van enige kunstigheid
wachten op een nieuw bericht
een nieuwe week
was het wachten op jou
jij klein meisje
met vlechtjes
in je haar
zo stond je daar
nu
niet meer te zien
na een ingepakt figuur
nu een open gezicht
met een leeg hoofd
geduldig wachten
...
het duurde lang
10-1-16
was het zover...
behoeft geen onderschrift
het zonnetje in huis
ze zijn er weer
grote witte trossen
heel veel bloemblaadjes
wat moooi
zo mooi
30 jaar
cirkel 8
een feest
in scheveningen
feestje!
traplopen
op een bekende trap met doorkijkje
daar zit je dan
je vloog ze voorbij
de door de wind draaiende molens
gezien vanaf de sontbrug
een wandeling
in trondheim
van een rotstekening
uit alta
dat krijg je als je foto's niet in de week van het jaar plaatst
maar zij zei
haar zus
zij lijkt op jou
vandaar dus zij
nu
zei zij
zij was daar niet
op dat moment
pas later
stond zij op de tafel
thuis
een nieuwe foto in de etalage
met een oud en recent gebruikt versje
en de hondjes staan op de tafel
een twee drie vier vijf zes zeven
durf te leven
of toch...
waar is mijn hond gebleven
acht negen tien
wie heeft haar gezien
in gedachten
-hoe kun je het anders verwachten-
wandelen we samen
en
als het gehele dekbed met behulp van het vlakgommetje verdwenen is het tijd tijd om op te staan koffie mmm de zon schijnt door het raam zoals 's avonds het licht van de maan over het dekbed glijdt het is warm dit voorjaar
energievoorziening op niveau...
in 1929
erfgoed
daar
waar?
volg de pijl!
en kom
verdwaal in een tuin met bomen
zomer's zwaar beladen met pruimen
van die blauwe
in het najaar walnoten
van die andere
een cirkelfeest
is een
feest
niet meer
niet minder
mystiek
mysterieus
magie
momenten
alles
echt alles draait om illusies
en het gebeurt allemaal in je hoofd
een mannetje
een lampje
het geheel
een heuse lampenwolkenkrabber
het is vroeg
nog te vroeg
voor een fantasievolle wandeling
door ontluikend groen
in fascinerende oorden
op zoek naar goddelijke heerlijkheden
