een nieuwe foto in de etalage
met een oud en recent gebruikt versje
en de hondjes staan op de tafel

een twee drie vier vijf zes zeven
durf te leven
of toch...
waar is mijn hond gebleven

acht negen tien
wie heeft haar gezien

in gedachten
-hoe kun je het anders verwachten-
wandelen we samen

en
als het gehele dekbed met behulp van het vlakgommetje verdwenen is het tijd tijd om op te staan koffie mmm de zon schijnt door het raam zoals 's avonds het licht van de maan over het dekbed glijdt het is warm dit voorjaar

energievoorziening op niveau...

in 1929
erfgoed
daar
waar?
volg de pijl!
en kom
verdwaal in een tuin met bomen
zomer's zwaar beladen met pruimen
van die blauwe
in het najaar walnoten
van die andere

een cirkelfeest
is een
feest
niet meer
niet minder