nog maar eentje kan het niet laten moet wel minder worden anders zijn het meer woorden dan plaatjes alhier het geluid van de regendruppels op de capuchon van mijn jas vanmorgen -toen ik mij op mijn fiets in de stromende regen van d naar h verplaatste- deed mij denken aan de druppels regen op het ‘dak’ van ons enig zins lekke tentje naast het grootste ijsschotsen meer van ijsland jokulsarlon als in een flits ging het door me heen klonk als… je kent het wel misschien… het was een bizarre dag vandaag één die ik niet snel zal vergeten grappig toch terwijl hij zich vervolgde met een telefoontje waarin ik een oplichter werd genoemd waarna nog vele wonderlijke dingen op mijn pad kwamen gelukkig was er ook ! koffie je kunt er soms niet genoeg van krijgen en later de zon

Blogarchief